Vorige zondag, bracht ik door in de lieflijke stad Nijmegen (NL) en maakte er kennis met Moenen en Mariken. Deze twee protagonisten uit een middeleeuws prozastuk, me bekend van de lessen Nederlandse literatuur uit mijn schooltijd, kwamen er plots tot leven.
Past Sunday I spent a day in the lovely city of Nijmegen (NL) and acquainted with Moenen and Mariken. These two protagonists in a medieval prose, I remembered from the lessons of Dutch literature in high school, came all of a sudden to life ...
Moenen metter eender oghe :
"Hulpe, Lucifers kagie ende helscaps clove,
Hoe ic hier tvolc daghelijcx verdove!
Men gheeft mi ghelove
voor een groot cadet.
Ick weet al te segghen wat die lieden let.
Comet gheen belet van boven.
Men sal noch als een god aen mi ghelooven,
So voer ickse met hoopen ten helschen suchte..."
Mariken van Nieumeghen :
| "Tcomt mi alleleens met wien dat ick ga, Also lief gae ic metten quaetsen als metten besten |
| Ick en hebbe oeck van u ancxt, vrese noch gru; Al quame Luycefer selve uuter helscher ghewelt, Ick en souder niet af vervaert sijn, so ben ic gestelt; Ic ben onghequelt van allen anxten." |
De volgende dag, gingen de grenzen dicht... Mariken en Moenen kunnen voorlopig hun verhuis naar Antwerpen nu wel op hun buik schrijven...
Geen opmerkingen :
Een reactie posten
Dank je om me hier een teken van je bezoek na te laten.
Thanks for leaving some sign of your presence here.