A quickie for Good Friday

Een Paasgeschenk van de eksters in mijn tuin, op Witte Donderdag

An Easter gift from the magpies in my garden, on White Thursday

Aquarel 

27/35 cm

Het relaas...

Gisteren kwam dit grasparkietje via mijn schuifdeur de living ingevlogen, achternagezeten tot op het terras, door de eksters die een nest met eieren te verdedigen hebben.

Waarschijnlijk is het uit zijn kooitje ontsnapt bij iemand uit de buurt en de eksters, die doorgaans wèl tolerant zijn voor alle andere vogeltjes die regelmatig mijn tuin bezoeken (op de houtduiven, die hun nest te dicht naderen, na) oordeelden duidelijk dat deze kleurige indringer ongewenst was. Mevrouw ekster had er zelfs even haar eieren voor in de steek gelaten.

...En het grasparkietje had blijkbaar meer angst voor deze twee dan voor mij, wat me de indruk gaf dat ze/hij de nabijheid van mensen wèl gewoon is. Zodra ze/hij bekomen was van de schrik is ze/hij havervlokken beginnen eten. En in de namiddag ben ik wat parkietzaad gaan kopen waarmee ze/hij nu haar/zijn honger stilt..

Vandaag heeft ze/hij zich in een hoekje van de living gesetteld, namelijk de piëdestal waar de klimplant op staat. Op het onderste schapje heb ik water en eten gezet, wat stokjes geprangd tussen de poten ervan en een klimtouw als een schommel bevestigd die verder van boven naar beneden hangt en waar 'Limoentje' (die naam was zó voor de hand liggend...) kan schommelen en klimmen naar hartelust. 

Ik denk dat ze/hij zich hier intussen wel al thuis begint te voelen, want af en toe zingt ze/hij een deuntje, en fladdert ze/hij door de living op verkenning. Maar wat het allerbelangrijkste is; ze/hij gaf me zelfs de tijd om deze aquarel van haar/hem te maken terwijl ze/hij een dutje deed op één van de stokjes...

Op onze hand wil ze/hij niet zitten. Maar wel op mijn penseel terwijl ik met haar/hem door de kamer stap. Toch wel een erg bijzonder en kleurrijk Paascadeautje van de eksters, vindt u ook niet?

The story...

Yesterday this little budgerigar was chased by the magpies in my garden, because they have a nest to defend against intruders...

Probably it escaped from its cage somewhere in the neighbourhood, as this bird is exotic for this part of the world. 

So as soon as I opened the sliding door, the little one entered my home, to find shelter. It obviously feared the magpies more than it feared me. 

Today it's already at ease and discovering the place. Every now and than it is singing a song but most important, also gave me some time to make this watercolor, while taking a nap after dinner...