Verdriet

Grieving

 for BURCHY

in mijn schetsboek

41 / 15 cm

KANTTEKENING


... & GEMENGDE GEVOELENS

Ik maakte deze tekening, de avond voor zijn overlijden. Hij was in augustus net 15 geworden en hoewel dit een gezegende leeftijd is voor een hond, viel het definitief afscheid nemen me toch erg zwaar. Daarom wou ik kost wat kost nog een laatste tekening maken ...

Het valt me telkens op hoe ongemakkelijk een dier zich voelt met de aandacht wanneer ik ze teken. Net als de kat Nell trouwens, keerde hij me steeds de rug toe van zodra ik goed en wel een plekje vond van waaruit ik 'm mooi kon vastleggen. Tot gisteren bezat ik dan ook maar een beperkt aantal geslaagde schetsen en een tweetal aquarels van hem...

Gisteravond toen hij niet meer in staat was van op te staan en nog nauwelijks de kracht vond om zijn kop op te tillen, heb ik - en daar schaam ik me nu nog steeds voor - van die gelegenheid misbruik gemaakt om hem nog een laatste keer in alle rust (had ik gehoopt) op papier te zetten. Maar ook nu werd hij onrustig en wendde hij met veel inspanning, telkens zijn kop af, en nog vóór ik de tekening kon beëindigen had hij zelfs voldoende krachten verzameld om toch weer op te staan en zich een ander plekje te zoeken.

Anderzijds ben ik blij dat ik heb doorgezet, omdat ik me altijd die lieve hond en dit moment zal herinneren, telkens ik naar deze tekening kijk... 

… & MIXED FEELINGS

I made this drawing the day before he passed away.

He always felt uncomfortable with my attention when I drew him. And just like Nell, the cat, he used to turn his back on me as soon as I started sketching him.

Yesterday I took advantage of the situation when he missed the strength to get up and he hardly was able to move his head, yet he constantly did from the moment I penciled the first line, and when the drawing was nearly finished he had gathered enough strength to get up again and find another place to lay down. 

I still feel ashamed that I did this to him... On the other hand I'm glad I made it, because I'll always remember him, sweet as he was...each time I look at this sketch.