Gaia's hide

UNDER AN EIDERDOWN OF CLOUDS

UITZICHT VANAF HRAD ŠVAMBERK OP DE VALLEI

waterverf in mijn reisschetsboek

29,7/21 cm

De aarde lag onder haar wolkendeken te soezen en te wachten op onze komst... 

Toen we tijdens de eerste halte op de ruïne van burcht Svamberk klommen en ik er besloot de vallei wat zonniger te schilderen dan op dat moment het geval was, kreeg de wind ons blijkbaar ook in de gaten. Met volle kracht kwam hij ons tegemoet en blies mijn waterverfschetsje bijna uit mijn handen, maar vooral in een hik en een wip droog en meteen ook Gaia's dekbed de verte in, zodat het voor de rest van ons verblijf een zonnig weerzien met Tsjechië werd...

Enjoy ► this overview ◄ of the complete "Czech" series 2022 and 2023

 

Echternach Stadhuis

ZICH KOESTEREND IN DE STRALEN VAN DE LENTEZON

DETAIL

 grafietschets 

in m'n reisdagboek

15/21 cm

Kanttekening 

Echternach is de oudste stad in Luxemburg, gelegen aan de Sûre, de oostgrens van het groothertogdom. Aan de andere kant van de brug over de Sûre ligt Duitsland. Tussen de 1e en de 5e eeuw bevond zich op de plaats van de huidige Sint-Pieter en Sint-Pauluskerk een Romeins castellum, een klein militair kamp. 

In 698 kwam een Engelse monnik, Willibrord, vanuit de Lage Landen naar Echternach en bouwde er onder de bescherming van Plectrudis, de eerste vrouw van Pepijn van Herstal, en haar moeder Irmina van Oeren, de grote abdij van Echternach en werd zó een abdijvorstendom binnen het Heilige Roomse Rijk. De naam van de stad wordt in 706 n. C. geschreven als Epternacus. De bloeitijd van de abdij lag in de 11e en 12e eeuw toen het scriptorium grote faam had. Ze werd opgeheven in 1797. Het graf van Willibrord bevindt zich in de crypte van de abdijkerk.

Echternach geldt als belangrijke toeristische trekpleister waarin regelmatig het aantal toeristen het inwonertal overtreft.

Enkele weken voor de zomer begon was ik er op bezoek en viel die toeristische drukte nog best mee.

Er is veel moois te zien in Echternach, Google het maar eens...

Maar het meest geschikte plekje om te schetsen die dag, vond ik zelf de omgeving van het stadhuis waar ik dit detail in mijn reisdagboek vastlegde. Het was prachtig weer en vanaf een bankje dat vooral veel privacy bood, had ik dit leuke uitzicht.

Hiermee sluit ik m'n lentetrips af en beginnen we aan de zomer.

In mijn volgende blogs neem ik jullie mee naar Tsjechië waar we tijdens de zomermaanden rondzwierven in het Riezengebirgte.