Wist ik maar

Wish I knew

Water colors a la prima

29,07 / 42 cm

Taking a break

Right in the middle

watercolor

15 / 42 cm

Oude steenbakkerij te Boom

Steenbakkerij "Frateur" 

grafiet in mijn schetsboek

29,07 / 42 cm

De steenbakkers

Daar lagen de klei-verse stenen te drogen onder hun strooien dak. 

En daar, met honderden en honderden, wroeten de steenbakkers in schoon-verdeelde maar even lastige arbeid. In los hemd of in een "baaiken", met de kortgetrokken broek, in het zweet, niet alleen huns aanschijns, maar van alles wat aan hun lichaam zweten kon, sjouwden de moortelvoerders en moorteldragers, de vormers en opdragers, de branders en invoerders.

"De brandende zonne heeft haar merk op al die verzengde wezens geslagen. 't Is halen en brengen, slepen en voeren, keren en draaien, ijdelen en volduwen, opleggen en afdragen, steken en slepen, opgeven, opvangen, en stompen, sleuren en wroeten de dagen rond, zonder stilstaan schier, en halve nachten, en weken en maanden lang maar ongenadig voort.

"De kloeksten onder de kloeken alleen kunnen het volhouden, voornamelijk bij het branden en invoeren. De grote dagloon verzoet het smertelijke van de arbeid, die het lichaam tot de bodem toe uitdroogt, en vijf, zes maanden lang, al de krachten van ons taaiste en gezondste landvolk opslorpt.

"- Ik ben zo moê, zo moê als 't avond is, - zei mij een vrome jongeling van Cruyshautem -, dat er mij niemand, noch iet ter wereld het bekijken weerd is.

"- O, wat verlang ik mijn herte en ziel uit,- zei mij een andere,- om eens thuis mijn roes uit te slapen, want slapen is hier eigenlijk onbekend.

"- Kloek en struis ben ik genoeg,- zei een beeldschone kerel van twintig zomers,- maar wacht, binnen tien jaar ben ik een oud versleten man."

Het vuur van de ovens brandt in de longen, het vuur van de zon brandt over hoofd en rug. En zij hebben ze nodig, de zon, want zonder haar is er geen werk en geen gewin, en om te werken zijn ze gekomen.

Zonder meten of tellen gaat hun arbeid voort en als de rijen strodaken aangroeien en de honderden stenen tot duizenden worden om de honderdduizenden te bereiken, dan komt een glans in hun ogen : steenbakkerstrots. Want voor de steenbakkers ligt de glorie in de rij zonder einde van de strodaken rond de ovens.

Uit "Pastor Denijs" van F. De Pillecyn - Uitgeverij de Clauwaert - Leuven 1927

Zonnen en zennen in de tuin

Eindelijk!

Graphite in my sketchbook

29,07 / 42 cm

Ik was bijna vergeten hoe de zon eruit zag, maar eindelijk is ze terug en kan ik gaan genieten van al het werk dat ik de afgelopen maanden tussen de buien door in mijn tuin heb uitgevoerd. De hangmat hangt al klaar naast de tuintafel waarop een boek ligt te wachten op de siësta in de namiddag .

De vakantie kan beginnen, we zijn er klaar voor.

Deze tekening van de Japanse esdoorn bij het huis maakte ik in mei toen ik met mijn hoofd nog noodgedwongen in de regenwolken vertoefde, maar nu zie ik weer alles helder en kan de aquareldoos eindelijk weer uit de kast. Water is er voorlopig voldoende, enkel de kleuren ontbreken nog ...

Reiger op promenade door het park

Lieflijk parkje in het hartje van Bazel (BE)

Grafiettekening in mijn schetsboek

29,07/42 cm 

Achter de parking nabij de oude kloosterkapel op de campus van het OCMW te Bazel (Be) langsheen een smal weggetje tussen het groen, ontdekte ik heel toevallig dit lieflijke parkje (of was dit een voormalige kloostertuin?).

De zon scheen en de treurwilg over het vijvertje zag er zo beeldig uit dat ik niet kon weerstaan om er een tekening van te maken. Toevallig was er ook een oud stenen bankje net op de plek van waar dit alles rustig kon vastgelegd worden. Geen mens in de buurt.

De naam van dit plekje kon ik nergens terugvinden en ook Google earth bood geen antwoord. Zelfs foto's schenen er op het www. niet van te bestaan. Zou er dan, op enkele bejaarde voorbijgangers, verder niemand  weet hebben van deze dromerige binnentuin..?

Mocht u het herkennen en zo vriendelijk zijn mij de naam ervan te bezorgen, zou me dat erg blij maken...

Wie er wel op promenade kwam, toen ik mijn tekening beëindigd had, was de reiger die ik er onderaan nog gauw even bijtekende om het plaatje helemaal af te maken ...