St.- Vitus kathedraal

EEN GOTISCHE PAREL IN PRAAG (DETAIL VAN DE TOREN)

 

SAINT VITUS CATHEDRAL

sketched in my traveldiary

on 15th august '24 

(en not in '25 as I wrongly wrote on the sketch today)

at the Prague Castle

15/21 cm

Read more about it ► here and here

De draad weer oppakken...

 Pick up where we left off...

Dvořák's bust

(Sculpted by Ladislav Saloun)

sketched in my traveldiary

on 16th august '24

at the fortress Vyšehrad

 in Prague

15/21 cm

Antonin Dvořák (8 september 1841 - 1 mei 1904) was een Tsjechische dirigent, violist, organist, muziekpedagoog en één van mijn favoriete klassieke componisten...

Toen ik in augustus vorig jaar tijdens mijn verblijf in Praag, de vesting Vyšehrad bezocht en er op de begraafplaats, tussen de zerken van andere bekende Tsjechische kunstenaars, ook zijn tombe ontdekte waarop dit borstbeeld van de hand van beeldhouwer Ladislav Saloun preikte, kon ik het natuurlijk niet nalaten dit in mijn schetsboek te vereeuwigen.

Klik op de schets en u kan één van zijn composities beluisteren die me telkens weer weet te ontroeren.

Mocht u ook helemaal weg zijn van zijn muziek, dan is er hier nog één die u allicht niet onbekend in de oren zal klinken, gezien het één van de populairste werken uit het symfonische repertoire van de romantiek betreft m.n. Dvorák's symfonie n° 9, "Uit de Nieuwe Wereld." En mocht u er daarna nóg niet genoeg van hebben, beluister dan vast ook zijn cello concerten, gewoon prachtig!

 

Jan Zizka

 

KRIJGER TE PAARD

in mijn reisschetsboek

15/21 cm

Jan Žižka van Trocnov was een van de belangrijkste generaals van de radicale Hussieten in het 15e-eeuwse Bohemen. Hij behaalde een groot aantal overwinningen op de kruisvaarderslegers, die de katholieke naties van Europa afzonden op het ketterse Bohemen. Zijn monument staat op de Vitkov heuvel te Praag (CZ)

Hier kan je de complete reeks bekijken.

Onze toren...

kan niet breken
zonder te lachen of zonder te spreken.
Al wie zijn handen of zijn tanden laat zien,
krijgt van mij een lap of tien... "

Oud kinderliedje uit onze contreien ( In Nederland bestaat een soortgelijk liedje : "Deze vuist op deze vuist"). Het werd gezongen bij een spelletje "niet lachen", terwijl met de knuisten een toren werd gebouwd door de kinderen, die in een kring om beurten, met hun hand, de duim van hun voorganger omvatten... Wanneer het liedje uit was en de toren "klaar", werden vervolgens de handen op de rug gebracht en de lippen op elkaar geklemd. De uitdaging bestond erin, elkaar aan te kijken en zonder handen of tanden te laten zien, snoeten te trekken, tot er één van de deelnemers lachte of naar een ander wees. Dan was het spelletje voorbij en werden de "klappen" uitgedeeld. (Dit weliswaar figuurlijk, door de verliezer kenbaar te maken, hem/haar aan te wijzen en uit te lachen met het liedje "sliep hem mor uit veur nen alve kluit"... terwijl met de linker en rechter wijsvinger over elkaar werd gewreven en a.h.w. "een messenslijpersgebaar" werd gemaakt ;-]).

 INDRUKWEKKEND

viltstift in mijn schetsboek

42/15 cm

"Je weiter der Blick, desto freier das Herz" 

- Friedrich August Bretschneider -

(broodbakker/bouwheer en bezieler van deze toren, 

die hij opdroeg aan koning Friedrich August von Sachsen) 

Kanttekening :

En nu ter zake, over bovenstaande schets die ik ter plaatse maakte, terwijl mijn reisgezel de toren beklom. Gelukkig had ik dit keer een schetsboekje bij dat in de lengte open klapte zodat ik i.p.v. 21/15 cm in totaal over een lengte of liever hoogte van 42 cm tekenruimte kon beschikken. En dat was wel nodig voor deze toren.

De König Friedrich August Turm is de enige bewaard gebleven uitkijktoren van gietijzer in Europa en misschien wel de oudste toren gebouwd in ijzer filigreinwerk ter wereld (geopend op 18 mei 1854). De achthoekige toren is 28 m hoog, omvat een wenteltrap met 120 treden en staat bovenop de Löbauer Berg (een dode vulkaan met een hoogte van 447,9 m boven zeeniveau) van waaruit hij een panoramisch uitzicht biedt op de Zittau-heuvels en de regio Oberlausitz. Lees er hier meer over.

De "Hausberg" van het gelijknamige stadje Löbau (Lubijska hora [ˈlubʲijska ˈhɔʁa] Opper Sorbië) destrict (landkreis) Görlitz in zuidoost Saksen, de koosnaam waarmee deze vulkaan door de locals wordt aangeduid, is begroeid met een gemengd bergbos bestaande uit zomereik, haagbeuk en de kleinbladige winterlinde.

Hier kan je de complete reeks bekijken.

Zicht op Bautzen

HET OUDE STADSDEEL MET MIDDELEEUWS KARAKTER

BAUTZEN WITH CATHEDRAL ST. PETRI

grafietschets op locatie

 in mijn reisdagboek

15/21 cm

 

 

Bautzen is een gemeente en plaats in de Duitse deelstaat Saksen. Bautzen is de bestuurszetel van de gelijknamige Landkreis. De stad ligt aan de rivier de Spree. Die heeft hier een kort, diep dal.  Het oude stadsdeel heeft een middeleeuws karakter.

De stad telt 38.006 inwoners waaronder ong. 5% Sorben.

Dit is een West-Slavische bevolkingsgroep die Serbšćina als taal hebben, een groep van twee West-Slavische talen, het Oppersorbisch en het Nedersorbisch. Zij worden gesproken in de Lausitz (Łužica), een gebied in het oosten van Saksen (Sakska) en het zuidoosten van Brandenburg (Brambor), in Duitsland.

De Sorben rond de stad Bautzen (of Budyšin) spreken het Oppersorbisch. Hoewel, er nog nauwelijks in de stad zelf deze taal spreken, is ze wel demonstratief aanwezig, in straatnaamborden, op winkels en zelfs in sommige winkels op prijskaartjes en kassabonnen. De Duitse overheid heeft het Sorbisch officieel als minderheidstaal erkend en door het ondertekenen en ratificeren van het Europees Handvest voor regionale talen of talen van minderheden de verplichting op zich genomen het Sorbisch te beschermen en te ontwikkelen.

Omdat we op doortocht naar Tsjechië waren, bezocht ik enkel het middeleeuwse stadsgedeelte dat meteen mijn hart veroverde omwille van het mooie kerkhofje (waarvan hier mijn schets op locatie) en de pitoreske straatjes, maar had geen idee van de gruwelen die er zich tijdens en na WOII hebben afgespeeld. Daarover kan je meer lezen hier. 

Deze kwam ik te weten via opzoekingswerk nadat Sean Jeating erover berichtte op voorgaande post... Mijn dank hiervoor, Sean... 

Deze keerzijde van de medaille, bezorgde mij koude rillingen...

Bekijk hier de complete reeks.

Bautzen

ON THE WAY TO PRAGUE

NIKOLAI FRIEDHOF

felt tip pen

in my sketchbook

15/21 cm

Bautzen has, in my opinion, one of the most beautiful cemeteries I've ever seen...

Hier kan je de complete reeks bekijken.

 

Nox

WHEN NIGHTFALL ENFOLDS YOU...

Dedicated to my beloved mother Carolina, 

who passed away, on the 13th of july 

THE FUNERAL  

by Angelo Branduardi 

When nightfall enfolds you and quickens your heart
For you walk alone on the highway
If a polecat springs hissing her eyes raging amber
Then you must stand still and not fear her
For if you befriend her your sister she’ll be
And she of all beasts knows the river
Its secret unwindings and reason for flowing
And a safe road beside the dark water…

When nightfall enfolds you and quickens your heart
For you walk alone on the highway
If a grey wolf springs snarling his teeth bared in anger
Then you must stay calm and not fear him
For if you befriend him your brother he’ll be
And he of all beasts knows the old way
That climbs to the one pass that cuts through the mountain
And a warm cave where you may take shelter…

So follow the highway that leads to the lake
And you will discover a sweet spring
That bubbles and runs down the hillsides of childhood
And there lay your heart down forever...

Hier kan je de complete reeks bekijken.

Carolabrücke Dresden

WAAR IK DEZE LIJNTEKENING SCHETSTE EEN MAAND GELEDEN... 

SKYLINE VAN DRESDEN VANAF DE ELBEOEVER

 

Deze zomer bracht ons achtereenvolgens naar Dresden, Bautzen, Praag en hun omgeving.

Op weg voor een eerste dag in Dresden, hield ik halt in de buurt van de openluchtbioscoop op de Elbeoever even voorbij de Carolabrug.

Daar lagen nagenoeg alle markante gebouwen van de Stad aan mijn voeten. Wat een prachtig o(e)verzicht was dat! Hoe kon ik daaraan voorbij gaan zonder dit te registreren in mijn reisschetsboek, vroeg ik me af. Omdat we een erg vol programma hadden was mijn tijd hiervoor echter zeer beperkt.

Dan maar alles in één "trek" erop, besliste ik. En ziedaar het resultaat...

Deze morgen vernam ik dat de brug waarover we een maand geleden nog liepen, vannacht opeens was ingestort. "Het kan verkeren" zou Bredero zeggen.

Blijkbaar waren er renovatieplannen, weliswaar voorzien voor volgend jaar, wat me alleszins doet hopen voor de inwoners van Dresden, dat de herstellingen snel zullen doorgaan, want de winter komt eraan en ik las dat een deel van de stadsverwarming door deze ramp is uitgevallen.

Desondanks is de stad ontsnapt aan een nog ergere catastrofe. De brugdelen stortten rond 03.00 uur in, toen er niemand aanwezig was. Overdag is het er bijna altijd druk en zouden er veel slachtoffers zijn gevallen. Achttien minuten voor het ongeluk reed, volgens de lokale autoriteiten, nog de laatste tram over de brug...

Hier kan je de complete reeks bekijken.