zondag 25 december 2016

Gelaarsd en gespoord






All dressed up

29,7 / 15 cm
watercolor and graphite
on paper






Dear follower/friends

Thank you for your regular support and lovely comments this past year, I hope you'll also enjoy the works I 'll make in 2017.
I wish you a merry Christmass and all the best for the New Year in good health and with lot's of creativity, friendship and understanding for one another.
Take the time to enjoy and love, the coming year and take good care of yourself and your beloved ones.






dinsdag 20 december 2016

Delven







Maar niet het onderspit...






Kanttekening :

"Het onderspit delven" is een Nederlandse uitdrukking die de volgende betekenissen heeft: aan het kortste eind trekken, overwonnen worden, er het ongunstigst aan toe zijn.

De uitdrukking komt al in de middeleeuwen voor naast "het onderspit graven".
Bij het graven of delven van een sloot of een gracht staat de ene arbeider boven, de andere met hoge laarzen in de modder of in het water en delft het onderspit, d.i. de onderste laag.
In Zuid-Afrika spreekt men nog steeds van "onderspit"; het zijn de onderste zoden bij het aanleggen van wijngaarden en boomgaarden.  Ook in Zuid-Nederland is deze naam naast ondersteek, bekend (Antw. Idiot. 1928).
Het werkwoord delven is dan alleen gebruikelijk bij dit diep losmaken van de grond. De arbeider die het ‘onderspit’ delft, heeft het zwaarste werk, is er het slechtst aan toe, (toegepast op de strijd, verliest hij). 

De vervoeging van “het onderspit delven” is vanouds “hij dolf het onderspit” en “hij heeft het onderspit gedolven”.



dinsdag 22 november 2016

Eclipse of the mind

HARK...!



 One morning she came to me 
severe in nature's garb, so light and yet so dark. 
I'll give you eternal wisdom, youth and love, she said. 
In return she wanted my body, and entered my head. 

                                                           
We had to remain seperated to stay sane, 
so she divided me to cause no pain. 
The night was hers the day was mine, 
but in the end we couldn't draw the line. 
We got confused 
and all mixed up. 
Totally out of control,
I lost my identity, I lost my soul.


I had to surrender to survive, 
conquer my fears to stay alive. 
Find me a brother in soul 
die with him to become whole 



I met a musician,
I met a painter, 
I met a poet, 
I met a stranger, 
I met my brother in soul, 
and thought 
we had it all. 

We drove as lightening but didn't die, 
reached for the heavens but didn't fly. 
Finally refused at the gates of the sun, 
We returned to where it all begun. 










Back on earth my life was caught in a curse: 
I lived the genesis in reverse. 
Only by leaving the darkness, and returning from death 




I'ld regain my body, I'ld regain my head... .





drawings and words 
by

-  Linda S. Leon -








Kanttekening :


Oorspronkelijk waren er zeven werken in deze serie, iedere dag van de schepping eentje. 

Jammer genoeg zijn twee ervan verloren gegaan. De ene horende bij vers vijf en de andere horende bij vers zes. Het laatste werk in de rij hoort eigenlijk dus bij het slotvers,


... Dit laatste werk maakt tevens ook deel uit van de "Meet artists without borders"- Gallery 2016 van initiatiefnemer Toe (十) 

De "Gallery" opent haar deuren eind van deze maand en heeft als thema "Universe".
Schilders, grafici, tekenaars van over de hele wereld hebben hieraan meegewerkt. Ga er zeker een kijkje nemen. U vindt er ook een overzicht van de drie voorbije Gallerijen van vorig jaar...

Hier is de link erheen. Veel kijkplezier gewenst.






woensdag 9 november 2016

De modderbank









Muddy waters

Oil on canvas
with palet knife 




Kanttekening 

Uit de serie "Door getijden bewogen". Een tijd waarin ik mijn doeken nog met een paletmes te lijf ging... De reeks bestond uit landschappen geschilderd vanaf een vaste plek aan de rivier die ik observeerde doorheen de vier seizoenen, een volledig jaar lang. 
De modderbank is ondertussen weggebaggerd sedert vorig jaar, maar toen zag je er sporadisch wel eens durvers op zonnen. Er waren zelfs plannen van een horecabedrijfje aan de oever, om er een terrasje van te maken, maar die zijn niet doorgegaan. De bank liep trouwens bij vloed telkens onder water, het was dus niet echt een realistisch plan  =]


From the series "Door getijden bewogen" (Moved by the tide) a time I painted a complete series of landscapes from a steady spot near the riverside close to my home, throughout a year.





woensdag 26 oktober 2016

The empty seat







De lege zetel

graphite drawing
in my sketchbook
29,07 / 42 cm





From "Anthem" by Leonard Cohen


The birds they sang
at the break of day
Start again
I heard them say
Don't dwell on what
has passed away
or what is yet to be.
Ah, the wars they will
be fought again
The holy dove
She will be caught again
bought and sold
and bought again
the dove is never free.

Ring the bells that still can ring
Forget your perfect offering
There is a crack in everything
That's how the light gets in.








woensdag 19 oktober 2016

Geen zin...







I rest my case ...


Quick sketch - graphite on paper  
25/25 cm








Er zijn zo van die ochtenden..., herken je ze?
Do you recognize those mornings?



donderdag 15 september 2016

Mortal beings









At the graveyard of Budapest
Graphite drawing in my sketchbook
42/29,7 cm






The priests and the friars
approach me in dread,
because I still love you
my love, and you're dead.
I still will be your shelter,
through rain and through storm.
For with you in your cold grave
I cannot sleep warm.”

- excerpt from an Irish folksong -







maandag 12 september 2016

The card players









Kertem Bar in Város Liget (citypark) - Budapest 2016
Graphite sketch in my sketchbook
29,7 / 21 cm








Note:


Last year the Olof Palme House in the Citypark of Budapest was a desolated and depressing place, irrespective of the beauty of the building. I remember my traveling companion and I regretting this, cause the architecture and the environment as well, surely had a potential for tourism. But guess what? 

This year, we discovered we weren't the only ones with this opinion ...
Some creative folks had planted a wooden bar decorated with old vinyl records in the garden in front of the building, surrounded by colorfull furniture and decoration, changing the place into an enchanting location, for anyone to enjoy some drinks and conversation amidst a laid-back atmosphere, in the evening illuminated by multicolored bulbs. I truly like entrepreneurs like that!

The sketch of the card players on top, I've made in this "Kertem Bar" one early august afternoon, this summer, sitting in the green, enjoying jazzy music in the background, sunshine on my shoulders and sipping a cool drink... 

Heaven couldn't offer any better ;-)
Moreover they sold beer from my homeplace there (notice "Hoegaarden" on the board)...










dinsdag 30 augustus 2016

donderdag 25 augustus 2016

On the road







Towards Pullman city (Western stadt)
Graphite in my sketchbook
29,7 / 42 cm






Drawing in a moving car realy is a challenge ... ;-)

The next eight sketches I'll post, I made during my holidays on the road to and in Budapest (Hungary) ... Hope you 'll enjoy them. The sketch on top is made on the highway in Germany (in the "Donautall" while listening to the song "To the unknown man" from Vangelis) 










dinsdag 12 juli 2016

Oude steenbakkerij te Boom







Steenbakkerij "Frateur" 
grafiet in mijn schetsboek
29,07 / 42 cm





De steenbakkers

Daar lagen de klei-verse stenen te drogen onder hun strooien dak. 
En daar, met honderden en honderden, wroeten de steenbakkers in schoon-verdeelde maar even lastige arbeid. In los hemd of in een "baaiken", met de kortgetrokken broek, in het zweet, niet alleen huns aanschijns, maar van alles wat aan hun lichaam zweten kon, sjouwden de moortelvoerders en moorteldragers, de vormers en opdragers, de branders en invoerders.

"De brandende zonne heeft haar merk op al die verzengde wezens geslagen. 't Is halen en brengen, slepen en voeren, keren en draaien, ijdelen en volduwen, opleggen en afdragen, steken en slepen, opgeven, opvangen, en stompen, sleuren en wroeten de dagen rond, zonder stilstaan schier, en halve nachten, en weken en maanden lang maar ongenadig voort.
"De kloeksten onder de kloeken alleen kunnen het volhouden, voornamelijk bij het branden en invoeren. De grote dagloon verzoet het smertelijke van de arbeid, die het lichaam tot de bodem toe uitdroogt, en vijf, zes maanden lang, al de krachten van ons taaiste en gezondste landvolk opslorpt.
"- Ik ben zo moê, zo moê als 't avond is, - zei mij een vrome jongeling van Cruyshautem -, dat er mij niemand, noch iet ter wereld het bekijken weerd is.
"- O, wat verlang ik mijn herte en ziel uit,- zei mij een andere,- om eens thuis mijn roes uit te slapen, want slapen is hier eigenlijk onbekend.
"- Kloek en struis ben ik genoeg,- zei een beeldschone kerel van twintig zomers,- maar wacht, binnen tien jaar ben ik een oud versleten man."

Het vuur van de ovens brandt in de longen, het vuur van de zon brandt over hoofd en rug. En zij hebben ze nodig, de zon, want zonder haar is er geen werk en geen gewin, en om te werken zijn ze gekomen.
Zonder meten of tellen gaat hun arbeid voort en als de rijen strodaken aangroeien en de honderden stenen tot duizenden worden om de honderdduizenden te bereiken, dan komt een glans in hun ogen : steenbakkerstrots. Want voor de steenbakkers ligt de glorie in de rij zonder einde van de strodaken rond de ovens.


Uit "Pastor Denijs" van F. De Pillecyn - Uitgeverij de Clauwaert - Leuven 1927








donderdag 7 juli 2016

Zonnen en zennen in de tuin








Eindelijk!
Graphite in my sketchbook
29,07 / 42 cm








Ik was bijna vergeten hoe de zon eruit zag, maar eindelijk is ze terug en kan ik gaan genieten van al het werk dat ik de afgelopen maanden tussen de buien door in mijn tuin heb uitgevoerd. De hangmat hangt al klaar naast de tuintafel waarop een boek ligt te wachten op de siësta in de namiddag .
De vakantie kan beginnen, we zijn er klaar voor.
Deze tekening van de Japanse esdoorn bij het huis maakte ik in mei toen ik met mijn hoofd nog noodgedwongen in de regenwolken vertoefde, maar nu zie ik weer alles helder en kan de aquareldoos eindelijk weer uit de kast. Water is er voorlopig voldoende, enkel de kleuren ontbreken nog ...




maandag 4 juli 2016

Reiger op promenade door het park







Lieflijk parkje in het hartje van Bazel (BE)
Grafiettekening in mijn schetsboek
29,07/42 cm 









Achter de parking nabij de oude kloosterkapel op de campus van het OCMW te Bazel (Be) langsheen een smal weggetje tussen het groen, ontdekte ik heel toevallig dit lieflijke parkje (of was dit een voormalige kloostertuin?).
De zon scheen en de treurwilg over het vijvertje zag er zo beeldig uit dat ik niet kon weerstaan om er een tekening van te maken. Toevallig was er ook een oud stenen bankje net op de plek van waar dit alles rustig kon vastgelegd worden. Geen mens in de buurt.
De naam van dit plekje kon ik nergens terugvinden en ook Google earth bood geen antwoord. Zelfs foto's schenen er op het www. niet van te bestaan. Zou er dan, op enkele bejaarde voorbijgangers, verder niemand  weet hebben van deze dromerige binnentuin..?
Mocht u het herkennen en zo vriendelijk zijn mij de naam ervan te bezorgen, zou me dat erg blij maken...
Wie er wel op promenade kwam, toen ik mijn tekening beëindigd had, was de reiger die ik er onderaan nog gauw even bijtekende om het plaatje helemaal af te maken ...








maandag 27 juni 2016

De bonte kraai







Corvus Cornix : Bonte kraai / Hooded crow

Watercolor pencils in my sketchbook
29,07 / 42 cm











Kanttekening

A special memory of Budapest...

The building in the background is a part of the St. Stephanus basilic drawn from the
Budapesti Történeti Múzeum where I had to do my utmost to catch this hooded crow on my paper.
It was an attraction itself for the tourists there, watching how this crow made a fool out of me by flying from here to there, with me following him.
But at the end he settled down on the wall, posing for the time needed to do my thing, offering me the nicest view in the background I could imagine ... 



dinsdag 21 juni 2016

Filip De Pillecyn : Een dijk van een mens











grafietstudie
in mijn schetsboek
29,07 / 29,07 cm




Kanttekening :

De "Prins der Nederlandse letteren", geboren en getogen daar waar Durme en Schelde samenvloeien ..., waar o.a. ook Herman Brusselmans ter wereld kwam en ik zelf het levenslicht voor het eerst mocht aanschouwen : in Hamme - waarover hij in zijn boek "Mensen achter de dijk" zo lyrisch schrijft. 



Lees zelf maar :

"Ik sta in de laatste klaarte van de namiddag en staar naar de wazige plek, daar over de rivier, waar mijn land ligt, het gehucht achter de dijken.
Dat is nog onverwoest hetzelfde gebleven. En met onverminderde vreugde zie ik het steeds weer. Mijn land van het wilde groen in de hovingen en langs de sloten, waarover de wind ongehinderd in eindeloze rukken woedt, hoek tussen stroom en rivier, riet en slijk, zware luchten met zwarte vogels, dronkenschap van ruimte die op u neerkomt op de hoge dijken.
Nu weet ik dat het niet om de mensen was dat mijn stille hartstocht mij steeds daarheen trok. Het was de aarde die ik minde en ik hield van de mensen omdat zij op dat plekje woonden, omdat zij in dat land hun gestalte hadden gekregen. En niet wat men volk noemt is het wat mij met liefde en woede heeft vervuld van toen ik een knaap was en las over grootheid en vernedering van dat volk. De schurken zijn er geëerd en de hypokrisie is de stijl van hun leven. Het land was het, het enige wat trouw blijft en beminnenswaard; en de hartstocht van het kind is gegroeid zoals de notelaar op de dijk, tot de levensdrift van de man. En als ik het overschouw, meer nog met de ogen van mijn geest dan met die van het lichaam, heb ik het gevoel van lichamelijke verbondenheid die bloed jaagt naar bloed en de man drijft naar de vrouw die hij liefheeft. En ik denk hoe het wezen zal, als mijn lichaam zal gemengd zijn met zijn aarde, met de tot aarde verworden lichamen van die daar hebben geleefd. Daarboven zullen de sparren ruisen en bloeit en verdort eenzaam de hei, daarbeneden in de wijde glooiing van de beemden wuift het gras op uit de zware, slijkdoortrokken aarde, en over de rivier, in de wilde verwarring van lis en kreupelhout, gaat de eeuwigruisende ademtocht van het water." 


Uit : "Mensen achter de dijk." (8e druk -  De Clauwaert v.z.w - Leuven - 1971) 
van Filip De Pillecyn   °Hamme a/d Durme 25 maart 1891 - U Gent 7 augustus 1962